Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu..

Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse..
Ay, secde edip çehrene; yerlerde sürünse..
Herşey silinip kayboluyorken nazarımdan;
Yalnız o gözlerinin nuru görünse!

Gözler ki birer parçasıdır sende İlah'ın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın!
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!

Dinmez! Gönülün, tapmanın, aşkın sesidir bu!
Dinmez! Ebedi özleyişin bestesidir bu!
Hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı,
Görmek seni ukbadan eğer mümkün olsaydı..

Yaklaşması güç, senden uzaklaşması zordur;
Kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik!