En zehirli kurşunlarımı çekiyorum,
Varlığından bitap düşen yüreğime..
İster gel ölüme benle, istersen gelme..
Sen o canı versende vermesende;
Ben ölüme kucak açtım ikimizin yerine..

İçimde bitmedin..
Sanki hiç gitmedin..
Ben hep sevdim..
Sen sevmedin ki, hâlâ dönmedin..
Geceler boyu haykırdım
Sen bir ses vermedin..
Sessizliği belki ama,
Sensizliği hiç..
Hiç hak etmedim

Tükenen her aşkın nefesinde,
Ayrılıklar hayat bulur!
Yaşadıkça ayrılıklar;
Ölü doğar yaşanılası aşklar..
O yüzden ben seni
Başka dünyalarda seveceğim..
Ayrılıkların olmadığı bir dünyada,
Ayrılığına dayanamam bu dünyada
Hoşçakal!

Geceye Sordum Seni..
"Nereye sakladın?" diye..
Karanlıkla Konuştum..
Çamurda yürüdüm..
Üstümdekileri parçaladım..
Gökyüzüne bakıp, bekledim..
Gözyaşlarım, yağmurla sel oldu..
Sana sensiz ağladım!
Seni senden çok sevdim!
Haberin yoktu..

Sevmek iyi hoşta;
Ayrı düşmek öldürüyor insanı..
Kahrediyor..
Mahvediyor..

Bir sabah çıkagel,
Kurtar beni bu ikilemden..
Sarıl bana..
Öyle sarıl ki;
Ayıramasın ölüm,bu canı bu bedenden..

Tutunsam gözlerindeki yıldızlarına,
ve yüreğine dokunsam..
Yanar mı ellerim.?
Dur! Kaçırma gözlerini..
Gözlerine hasretim;
Bırak kainattaki geceyi gözlerinde seyredeyim..

Gözlerin geçerken gözlerimden,
Şehir ıslanırdı sırılsıklam..
Herkes yağmur yağdığını zannederdi,
Bilmezlerdi senin için ağladığımı..
Her bir damlanın gözyaşım olduğunu bilmezlerdi..
Hiçbiri akıl edip de gökyüzüne bakmadı..
Baksalardı göreceklerdi;
Gökyüzünde tek bir bulut dahi olmadığını..
Sen de bakmadın!
Oysa ben yalnız senin için ağladım..

Harabeye dönmüş ruhum..
Belki kelimeler hep dillerde saklı kalacak..Karanlıklar büyüyecek avuç içlerimizde..
Ellerimiz hep yabancı kalacak birbirine..Artık adımızı sayıklayamayacağız ve günlerimiz “seni seviyorum” diyemeden bitecek..
Ve yerini dolduramayacak hiç bir şey!
Kelimelerim de sen olmayacaksın artık..
Sana "seni seviyorum" diyemeyeceğim her gün bitişinde..

Gittin..
Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım..
Öylesine acıdıki içim;
Tutup koparsalardı kolumu,bacağımı
Bu kadar acı duymazdım..
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden;
Ağlayamadım!

Benim mi bu aynadaki yüz?
Benim mi inanamıyorum..
Bu ağLamaktan şişmiş gözLer,
Bu her dakika ismini fısıLdayan dudakLar benim mi?
SöyLemiştin bana bunLarın böyLe oLacağını..
Bense güLüp geçmiştim..
Şimdi esirin oLmuş bu beden benim mi?
Hiç inanmak geLmiyor içimden..
Seni çıLgınca seven bu yürek benim mi?
BöyLesine tutuLmuşsam gözLerine;
Suç senin mi? Benim mi?

DuyguLarıma esir oLuyorum;
Seni görünce..
İnsan bin kere mi yanıyor
Bir kere sevince?

Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu..

Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse..
Ay, secde edip çehrene; yerlerde sürünse..
Herşey silinip kayboluyorken nazarımdan;
Yalnız o gözlerinin nuru görünse!

Gözler ki birer parçasıdır sende İlah'ın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın!
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!

Dinmez! Gönülün, tapmanın, aşkın sesidir bu!
Dinmez! Ebedi özleyişin bestesidir bu!
Hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı,
Görmek seni ukbadan eğer mümkün olsaydı..

Yaklaşması güç, senden uzaklaşması zordur;
Kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik!

Ve kalan şimdi
Sadece özlemin gecelerde..
Durup durup seni büyütüyorum içimde..
Seninle acılar büyütüyorum..
Yeni yeni kederler büyütüyorum dayanılmaz!

Kirli sular yürüyor iliklerime..
Bir zehir karışıyor kanama anlayor musun?
Bir daha görsem seni diyorum;
bir daha görsem..
Bir gün olsun,bir dakika olsun..

"Unut" demek kolay,
Gel bana sor bir de..
Hatırladıkça gözyaşlarımı tutamıyorum..
Dilimin ucunda sen!
Başımın içinde sen!
Kader misin?
Ecel misin nesin sen?
Unutamıyorum işte unutamıyorum..

Ve gel gör ki her damla gözyaşımda;
Yine seni arıyorum..

"Elveda" demek sana..
Dilim varmasada "elveda" demek..
Gözlerim gözlerine,
Ellerim ellerine,
Yüreğim sevgine muhtaçken..
Toprağın suya hasreti gibi
Sana hasretken bedenim..

Bütün hasretimi sele vermek..
Çaresizliğimi anlatmak dağlara;
Kuşlara vefasızlığını..
Sevgimi rüzgara salmak..

"Elveda" demek sana
"Elveda" (VEFASIZA)

O senin için herşeyden değerliyse,
gözünü yumduğun anda onu görebiliyorsan,
O bütün şarkılarda, bütün şiirlerde, bütün resimlerde ise,
O'na muhtaç olduğunu söylemekten utanmıyorsan,
Senin içten ve büyük sevgine karşılık vermiyeceğinden korkmuyorsan,
Bütün bencil duygularından sıyrılabilmişsen,
O'nun için herşeyi, ama herşeyi yapacak gücü kendinde buluyorsan,
Her hali sana ayrı ayrı güzel geliyorsa,
Karşısında kendini bir çocuk gibi hissediyorsan,
İstediği anda onun için ölebileceksen,
O'nun için yaşıyorsan ve yine onun için bildiğin bilmediğin bütün düşmanlıklara karşı koyabileceksen,
O her geçen dakika sende biraz daha büyüyorsa ve kendi kendine bile çok sevdiğini bütün samimiyetinle, inanmışlığınla itiraf edebiliyorsan,
Bir gün O seni hiç, ama hiç sevmediğini söylese bile,
Senin sevginde azalma olmayacaksa ve ölünceye kadar onu aşkların en ölümsüzü ile sevebileceksen;
işte o zaman Onu seviyorsun demektir.

O sana sevmeyi, gerçek aşkı öğretti..
Sen O'nu hep sevecek ve sevilmenin mutluluğunu tattıracaksın..
O, hiç sen olmasan bile, seni bir parça sevmese bile..

Bana seni sensiz olmaz kılan;
ya karanlık bir gece,
ya da geceye çok benzeyen,gözlerinde ki bilmece..
Bir gün bir "gel" cümlesi geçerse içinden şayet;
ya akşamsı gözlerin konuşsun,
ya da sözlerindeki kifayet
ruhumla buluşsun yeter..

Tepe üstü kör kuyulara atmışlardı hani beni;
Kuyular kör, kuytular tenha boğukluklardı..
Üzerime abanmış ruhsuz karabasanlar vardı..
Sessiz çığlıklarıma su döküp, beni boğarlardı..

Sana ulaşmaya giden mesafeler vardı hani;
Çıkmaz sokaklarında kaybolup ta korktuğum..
Her çıkmaz sokak sana çıkıyordu oysa,
Sen de bir yerlerden çıksaydın ya karşıma..

Eşsiz cennetlerimin kanatsız meleğisin sen!
İnsafsız cehennemlerde yanmış olsam da..
Bu gece de varlığın kapladı ruhumu sonsuzlukta..
Sana ait bir çift göz, sulandı yine yollarında..

Gerçekten inanıp sevseydin beni;
Böyle sabahları bekler miydim hiç..?
Çoktan yanımda olurdun, çoktaaan!
Gece üç beş nöbetlerine dikmezdin beni..
Sensiz kaldığım ilk günden beri içimde bir umut;
vuslata dair..
Akşamları imzaladım gözyaşlarımla;
Seni aramıyor, seni sormuyorsam,
Bu senden vazgeçtim demek değildir!
Bir daha böyle sevecek olsam, bir kalemde silerdim seni..

Daha kaç gece geçer yar hasretinle?
Söyle! kaç gece gözyaşın yağmur olur üzerime?
Hiç gitmediğin düşler kurmak ölümse her gece;
Varsın ölüm senden gelsin!
Hüznüm sürgün,sevdan bir ömür esir bende..

Gitme..
Kal gönlümde..
Koyma beni yalan gözlere..

Gözler düşer yüreğime..
Zindan gözlerini gördüm ya bugün;
Kilit vurdum gözyaşıma..
Mevsimsiz hüzünler yaşıyorum sende..
Güzler düşer..
Sen düşersin yüreğime..
Nolur gitme..

Dayanamam!
Giderim buralardan; yoksan bende..
Seni sensiz yaşamak çareyse;
Bırakma! Tek tesellim ölümdür senden öte..

Vedasız sonlar vardı ya;
Unutmadım!
Sebepsin kuruttugum gözyaşına...

Söz Geçmesede Kinime;
Tek Dileğimdir Tanrı'dan Seni Yaşamak,
Seninle Yaşlanmak..
Ne Olur Gitme!
Söz verdim kendime..
Söz verdim Sensiz Olamayacağım Diye Kaderime!

Geçmem! geçemem...
Dönülmez tövbelere gömdüm seni...

Gitme ruhum.!
.Sen yokken hicran düser bu şehre..
Gitme sevgim.!
Sen yokken tutsak düserim bir isyan gecesine..
Ölürüm!
Sen yokken..

Sen sevmek nedir bilmezsin..Sevmek Sensin! ßendeki senide Sen ßiLemessin!

gözlerin..

Gözlerin,yağmur gözlerin...
Katil,dikenli tel,karabasan gözlerin..
Ürkek,ağlamaklı ve kaçak gözlerin...Bana yasak gözlerin..

çaresizliği bilir misin?

Sevgim avuçlarımda uyandım yine bu sabah..
Bir baktım yoksun..
Sevgimi bırakmışsın öksüz..
Hemen aldım avuçlarıma;
Sen bıraktın, Ben koyacak yer bulamadım..
Cam kenarına koysam güneş alır,
İçerisi zaten nemli, Başkasına göstermemeli..
Avuçlarımda sevgim..
ÇARESİZLİĞİ BİLİR MİSİN?
BİLDİĞİNDEN DAHA ÇARESİZİM!

sen..ben..

Öylece durmayı seviyorum ben..
Durup ardından bakmayı..
Sen yürümeyi seviyorsun ama arkana bakmadan..
Yaprak seviyorum ben yaprak!
Kuru - yaş ayırmadan..
Sen ezmeyi seviyorsun..
Neye bastığına bakmadan..!

birgün..

Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu..
Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin..
Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için,
Vurursun başını soğuk taş duvarlara..
Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın..
Duyarsın,Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın..
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın!

Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin..
Niçin yaratıldığını..
Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini..
Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini..
Boşuna geçip giden günlerine yanarsın..
Dolar gözlerin, için burkulur..
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın!

Bir gün anlarsın hayal kurmayı;
Beklemeyi, ümit etmeyi..
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir;
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi..
Lanet edersin yaşadığına..
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın..
O zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden..
Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın!

ayrılığın hakkını ver..

Ayrılığın hakkını ver!
Anlamsız kıl tüm yaşanmışlığı..
Kalmayı beceremedin..Bari gitmesini öğren..!

Ne bileyim vur sırtımdan mesela..
Adı AYRILIK olsun!
Gidişlerden gidiş beğen!
Yeter ki gitmeler senin olsun!
Çok oluyorsun..Böyle gitmek mi olur?
Her gidişinde kendini bende unutuyorsun..

kod adı aşk..

Ve sen;
Seher vaktinin soğukluğunda..
Bir gülün yaprağına sığınan çiğ damlasından yaratılmış olan!
O çiğ damlası ki ezelden aşina ruhuma;
bu aşinalık kalubeladan kalma..!


Ahh dilim! Seni anlatamaz..
Ahh elim! Yazamaz seni süt beyazı sayfalara..
Neyleyim, hiçbir şeyle her şey nasıl anlatılır?
nasıl sığar tamlık yarım hecelere?

git !

Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan git!

Git de şen şakrak geçen günlerine gün ekle,
Beni kahkahaların sustuğu yerde bekle..

Git ki siyah gözlerin arkada kalmasınlar,
Git ki gamlı yüzümün hüznüyle dolmasınlar..

Mademki benli hayat sana kafes kadar dar,
Uzaklaş ellerimden uçabildiğin kadar..

Hadi git, benden sana dilediğince izin,
Öyle bir uzaklaş ki karda kalmasın izin..

Kahrımın nedenini söylesem irkilirler;
Çünkü herkes beni Kays, seni Leyla bilirler..

Sanırlar ki sen beni biricik yar saymıştın;
Oysaki hep yedekte, hep elde var saymıştın..

Hadi git, ne bir adres, ne bir hatıra bırak,
Zannetme ki, pişmanlık, mutluluk kadar ırak!

Sanma ki fasl-ı bahar geldiğim gibi gitmez,
Sanma ki hüsranını görmeye ömrüm yetmez..

Her darbene tahammül edecektir bedenim,
Gururum mani olur perişanıma benim..

Yari Ferhat olanın ellerle ülfeti ne?
Şirin ol katlanayım dağ gibi külfetine..

Henüz layık değilken tomurcuk kadar aşka,
Sana gül bahçesini kim açar benden başka!

Hercai arılara meyhanedir çiçekler,
Kim bilir şerefinden kaç kadeh içecekler!

Mademki aşk tablosunun takdirinden acizsin,
Git de çağdaş ressamlar modern resimler çizsin..

Ne vedaya gerek var, ne de mektuba hacet,
Git de Allah aşkına bir selama muhtaç et!

Güllere de aşk olsun gene sen kokacaksan!
Fallara da aşk olsun gene sen çıkacaksan!

Kopsun nerden inceyse artık bu bağ, bu düğüm!
Her gece daha berbat, daha vahim gördüğüm..

Korkulu düşlerimi yorumdan kaçırıyorum;
Sırf sana üzülüyor, sırf sana acıyorum!

Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan git!

anlatamam ki!

"Neden ölümü bu kadar çok istiyorsun?" diyorlar;
Sen yokken yaşamın anlamsız olduğunu anlatamamki..
"Nasıl insansın hayal içindesin" diyorlar;
Gerçeklerde yıkıldığımı..
Hayallere sığındığımı..
ANLATAMAM Kİ !

bil ki..

Geceleri uykumu bölmedin sen…
Bu bir itiraftır..Ben böldüm seninkini istemeden!
Ansızın uyandığımda, kendiliğimden..
Gözlerinden öptüm seni..
Bilerek değdirdim gözyaşlarımı yanaklarına..
Açtın gözlerini, göremedin beni..
O bomboş odada hissettiysen eğer,Sakın yanlış anlama beni..
Kötü bir niyetim yok benim..Sadece gözlerini özledim

Şarkı söyledim bağıra bağıra..
Duyup da sesimi katıl diye bana..
Nasıl kıydım bilmem uykusuzluğuna..
Ama kötü bir niyetim yoktu benim..
Sadece sesini özledim

Bazı gecelerde konuştum kendi kendime..
Eskilerden söz ettim..
Soru sordum, cevap verdim..
Kızma ama seninle kavga da ettim
Kötü bir niyetim yoktu ki benim!

İnan ilgini..İnan sevgini….
BİL Kİ AŞKINI ÇOK ÖZLEDİM!